Kursun son günü ve son ders… Flash CS3 ile başlayıp Dreamweaver ile son bulan maceranın son dalgası da kıyıya vurmak üzere… Buradaki dalgalar hangi geminin yolunu değiştirir bilinmez ama okyanusa yeni yeni damlalar eklediği kesin… Somut olarak birşeyler oldu, sanırım öğrenme denen olayın aşamalarını yaşadım  diyebileceğim bir kursun sonuna geldik.

Ee klasiktendir 🙂 Öncelikle kursu veren hocamız Ozan İNKAYA’ya sonra Yalova Esenköy hizmetiçi eğitimin tüm çalışanlarına teşekkürü bir borç bilirkene, büyüklerin ellerinden küçüklerin gözlerinden öperim… 🙂

Frame by frame nedir artık sanırım biliyorum ve attığım bir sonraki adımda stop komutu ile karşılabieceğimin de farkına vardım. Arabalar giderken sadece tekerlerinin dönmediğinin farkına da vardım sanırım 🙂

Burada öğrendiklerimin bilgisyar bilgime ne derecede katkı sağlayacağı sanırım bundan sonraki denemelerime bağlı olacaktır… Ve gününün üçte biri bilgisayar başında geçen biri olarak sanırım artık bir 60 dakika da Adobe programlarına ayrılacak.

Ve son olarak mekan açısından oldukça güzel olan bu yerde yağmurun bizi hiç terketmemesi ve büyük bir vefa örneği göstermiş olmasıyla sıkıcı anlar dahi yaşadığım Yalova’dan ayrılırken, hasret denen duyguyu tekrar yaşatanlara kavuşmanın sevinci de içimi fazlasıyla kaplamadı değil… Belki de siyah ve beyazın neden birbirine bu kadar muhtaç olduğunun bir kez daha ispatı yaşandı düşüncelerimde…

Saygılar efendim…