Soğuk.. Buz gibi bir hava. İçim üşüyor yan taraftan gelen sıcaklık yakmasına rağmen.. Ellerim buz gibi.. Karmakarışık yine, çay şekersiz.. Sigaranın dumanı yok.. Gözlerim yanıyor yine.. Toprak kokusunu özledim yine… Yalnızlığım yapayalnız kalmış yine…
Aynı hayatın farklı sesleri ile uyan kalk git gel ve uyu… Kimsenin tek bir işine yaramak istemiyorum artık… Nasılsın diyenleri arıyorum iyiyim diyebileceğim ama işleri yok herhalde… Hayat böyle işte.. İşe yaradığın kadarı ile…
Bekleyenler mi beklesinler bakalım. İşine yaradığım zamanı… Zamana yön veriyoruz değil mi… Zaman içinde kaybolup giderken.. Saçmalıkların hiç biri anlatmıyor aslında şu an var oluşu… Sadece yazı üç beş kelime ve belki öznesi eksik yada yüklemi olmayan cümleler…
Yarın geçen yüzyıldan kalma gibi… Eski.. Sıradan.. Basit… Yeniden mi acaba.. Yoksa yine mi… Tekerrür mü.. Olacakların hatırası ile zamanın içinde erimeye devam…
Ve sonra hafif bir müzik.. Sigaranın dumanı.. Çayın demi… Etrafımda kimsecikler yok…
Ne anlatır ki bu cümleler… Neleri saklar… Sonrası için tekrarında aynı rutinliğin içinde bir daha mı… Belki de..
Neydi uyan git gel ve uyu… Haydi bu karmaşaya devam tekrardan bir daha.. Kombinasyon muydu.. Türevi alınır mı ki acaba. Sonra integrali.. Karmaşıklaşır belki hani…
Aslında tek kelime yeterdi.. Neyseeeeeeeee
