Ben çok mutlu bir çocuktum küçükken belki evimizin camı yoktu salça naylonu ile kaplıydı pencere ama o evin tüm briketleri elimden geçti ben taşıdım pazardan aldığım civcivler orada büyüdü ve orada öldüler…

Haziran 99 ayın 26’sı okulun son günü ve 87 Mayıs 99 Haziran…

Bakkal olan borcunu ödediği o kahverengi çekyat…

O zaman parasıyla alınan borç karşılığı Pinokyo bisiklet…

Koca bir ömür sadece…

Ve aylardan Mayıs…

Unutmayacağım…

Unutmadım….

Unutmazlar inşallah….