TeÅŸekkürler…

• Anasayfa
• • Bana Dair
• TeÅŸekkürler…

Gözlerde baÅŸlar deÄŸil mi her ÅŸey… Bakışlar anlatır kelimelerin anlatamadığını. Peki ya bakamıyorsan yada söyleyemiyorsa gözler anlatılmak isteneni. Sorun hep bu. Dinler gibi görünmek ya da kasmak iyice kendini. Hep böyle geçiyor hayat.. Rahat olmak kelimesi ve kendine güven sorunu mu acaba. Belki de öyle…

Peki gülemediÄŸiniz o anlar.  Beynimin içinde geçen milyonlarca kelime ama engeli sözler deÄŸil gözler… Nasıl rahat olunur ki konuÅŸurken… Zamanın gerisinde konuÅŸma öncesi liste yapmak varken ya da konuÅŸulacak konuları birer birer gözden geçirip yanına gidince bütün her ÅŸeyi unutan suskun hatıralar varken… GeçmiÅŸten geleceÄŸe kalan bir hatıra sanırım bu durum…

Oysa o anda milyonlarca kelime çıkması lazım… Binlerce defa teÅŸekkür… Yada gülen gözlerin ışıltısı ile binlerce kelime… Ama hepsi kaldı… Yine ve sanırım her zaman… Belki de budur kiÅŸiye özel durum…

Söylenecek binlerce kelime varken veya yüz yüze olmadan konuÅŸulabilen binlerce kelimenin ardından yan yana gelince aranan konuÅŸma konuları. Ä°lginç ama malesef gerçek… GeçmiÅŸte de böyleydi hep ve geçmiÅŸ de geleceÄŸin aynası…

Zaman kavramının belki bir gün dengesi ÅŸaÅŸar diye buradan seslenelim… TeÅŸekkürler… Binlerce defa mutluluÄŸuma vesile olan güzel kokular için… Sanırım bu bir ilk… En samimi ve en içten duygularla, söylenmedik tüm çığlıklara inat… TeÅŸekkürler…

DeÄŸer görmenin ardında, deÄŸer vermenin karşılığı demek bile o duygulara ihanet gibi geliyor… Matematiksel bir ifadeden çok daha anlamlar katan çıkar kelimesi ile karışır diye korkuyorum… DeÄŸerlere karşılık görülen deÄŸeri…

Söylenecek onca kelime varken bir anda susan ve suskunluÄŸum ile haykıran yüreÄŸimin sesi olsun bu cümleler… Bütün varlığım ve tüm duygularımla, iyi ki varsınız…