Gecenin uÄŸultusu…. Sanırım kombilerin olduÄŸu yerden… Yeniden baÅŸlayan hayatın içinde saf, tertemiz bir yürek.. OlduÄŸu gibi… Dümdüz… Gülüşü ayrı bir samimiyet.. Sohbeti apayrı.. AÅŸk, sevgili yandım, öldüm, bittim devri deÄŸil… Dümdüz en samimi hali ile dost… ArkadaÅŸ… Ya da minik kuÅŸ… Hayatın 20 küsür yılını 20 küsür yıllarca yaÅŸamış, kırılmış, kırmış, yaÅŸamış, ölmüş ama var olmuÅŸ… Yeniden fiÅŸi prize taktık yaa… Ve hayatın baÅŸlangıcı olarak var… Ve hep var olsun…
Her evin bacası tütermiÅŸ ama o bacadaki dumanı çıkartan nesne nedir.. Yanan biten nedir kimse bilmezmiÅŸ… Hayatın egoist çıkmazlarında, toplumsal bireyselleÅŸmenin zirvesini yaÅŸarken, baÅŸkasının derdi ile dertlenmek ve üzülmek, sevinmek, gülmek….
O yaÅŸamasın hayatın gerçek yüzünü… O rezilliÄŸi görüp de topunuzun deyip kestirip atmasın diye hep bunlar… Daha baÅŸlarken bitmesin… Eksi baÅŸlayan hayatın artısı yenisi görünmüşken sıfırdan baÅŸlamak durumunda olan bu minik kuÅŸun negatif tam sayılar kümesi ile iÅŸi olmasın… DoÄŸal sayılar ya da sayma sayıları bu hayata yeter de artar bile…
Velhasıl keÅŸkeler iyikiler oluverir bazen.. Ve iyi ki… Yarın ne olacağını kimse bilmiyor ama zaten yarına keÅŸke diyebileceÄŸim bir durum da yok ortada… Umarım gelecek zamanın içerisinde geçmiÅŸ zaman cümleleri kurulurken, geniÅŸ zaman fiilleri ile anılır ismimiz.. Sen hep var ol… Küçücük ama kocaman koskocaman bir dev olarak…. Hep var ol.. Var olalım…
Ä°yi geceler…. 
Eskiden bir kağıt.. bir kalem.. bir de sigaram.. diye başlayan şiirlerim vardı. yalnızlığımın tek dostu gecelerde karalanmış cümleler ile anlatmaya çalışırdım kendimi… Bazen umut olurdu her kelimem bazen de koca bir YOK luk...
DEVAMINI OKUSubscribe to our mailing list and get interesting stuff and updates to your email inbox.
Thank you for subscribing.
Something went wrong.