Nerden Bilsinler

Biz hep öyle büyüdük hep bir yanımız arabesk bir yanımız Hasret bir yanımız Hüzün…

Yoktu yokluktu beş kuruşsuz parasız pulsuz…

Ama hiç belli etmedik mutluyduk etrafımıza gülücükler saçıyorduk…

Öylece geçti Çocukluğumuz…

Pazardan aldığımız sarı civcivler hep horoz çıktı ama hepsi de öldüler…

Biz yokluk gördük en alasını…

Biz fırından alınan ekmeğin köşesi için kardeşlerimizle kavga eden bir nesildik…

Nereden Nereye…

Yıllar çabuk geçiyor Acılar çabuk unutuluyor hüzünler Mazide kalıyor…

Oysa o an Müslüm’den çalan parça Unutamadım Nerden Bilsinler Mahsun Kul Bir Kadın Tanıdım Bir Kadeh Daha Ver ve Küskünüm Talihsizler……

Böyle büyüdük yıllar geçti Yıllar yılları kovaladı ama bizdeki o arabeski nağme hiç bitmedi…

Arabeskin olduğuna sevinsek mi yoksa popüler kültüre üzülsek mi bilmiyorum…

Tek bildiğim şey var…. sana haklı bana haksız desinler…

Kime dert yanarsan yan benim için….