Bazen ardına bile bakmadan çekip gitmek gerekir. Her ÅŸeyi bir anda silerek… Her ÅŸeyi yok sayarak… O an yapamam dediÄŸin her ÅŸeye inat, tek kalemde bir çizgi ve son… O anı yaÅŸayamamanın korkusu olsa da o ana inat çekip gitmek gerekir. Yarınlarda acılara gebe olmamak adına, bir defa acı çekmek adına, ne varsa sil baÅŸtan yaÅŸamak adına… Çekip gitmek gerekir…
Kızdığın köpürdüğün bağırdığın sinirlendiÄŸin her ÅŸeyin patlaması olarak sessizce gitmek gerekir. Kırmadan dökmeden ve bir kalemde… Kimse vazgeçilmez deÄŸildir… Gün gelir herkesin yeri dolar… Ä°simler gelir geçer, sadece yapılanlar kalır geriye… Kalanlar içerisinde varsa iyiye dair hatırlanacak, bırak kalsın kaldığı yerde… Daha fazla dağıtmadan, dramatize etmeden, kasmadan, kırmadan, dökmeden sadece elveda…
Her bitiÅŸ bir baÅŸlangıç deÄŸil mi… Her son yeniden doÄŸuÅŸa gebe… DoÄŸanın kuralı bu… Dünyanın ilahi kanunu… BitiÅŸler ile baÅŸlar her ÅŸey… Hakkımızda hayırlısı…
Yarın acaba bugün de ne olacak demeyi beklemeden, sorumluluklarına daha faza sorunlar eklemeden, kimsenin ikna etmesini düşünmeden sessizce çekip gitmek gerekir… Ve gidiyorum… Yapamadığım her gidiÅŸe inat gidiyorum…
Son… ve bugün hayatımın geri kalanının ilk günü…
Eskiden bir kağıt.. bir kalem.. bir de sigaram.. diye başlayan şiirlerim vardı. yalnızlığımın tek dostu gecelerde karalanmış cümleler ile anlatmaya çalışırdım kendimi… Bazen umut olurdu her kelimem bazen de koca bir YOK luk...
DEVAMINI OKUSubscribe to our mailing list and get interesting stuff and updates to your email inbox.
Thank you for subscribing.
Something went wrong.