Hayatım boyunca hep birilerine faydalı hep yapıcı olmaya çalıştım. En azından aynaya bakınca aynada farklı bir yüz görmüyorum. Birilerine yaranmak gibi bir derdim asla olmadı ama bazen kendimden vazgeçip karşımdaki adına düÅŸünmeye kadar da varan anlarım oldu. Fakat tuhaftır tüm bunların sonucu hep aynı. kendi kendine kızan, sinirlenen, sinirini klavyeden yada duvardan çıkaran bir tip çıktı ortaya…
Gerçekten dünya deÄŸiÅŸiyor sanırım. deÄŸiÅŸen dünyamı insanlarmı gibi saçma bir tartışmayla zaman tüketmek istemiyorum ama deÄŸiÅŸiyor dünya… ve geçen her dakikada benden uzaklaÅŸtığı da kesin… Zamanın gerisinde kaldım sanırım. durdu benim saat…
Nereye kadar devam eder bu durgunluk yada suskunluÄŸum bilmiyorum içimden artık yeter demek geliyor beceremiyorum… iÅŸte bu sefer tamam bu defa son artık yok desemde yine yoklar yokolup gidiyor…………
Dün diyemediÄŸim cümleler bugün kendime kızmalarımın sebebi oluyor hep… Kestirip atmak denen kelime hayatıma giremedi gitti. YOK diyememenin derdini çekmeden yapamıyorum sanırım. Akıllı olupta dünyanın kahrını çekmek daha mantıklımı geliyor acaba..
Uzun süredir kelimelerim suskundu. içine kapanık, durgun ve sessiz…Söylemek istediklerim hep baÅŸka baÅŸka kelimelerle baÅŸka türlü çıkar oldu.Kendimi kandırıp duruyorum sanırım. Ya da avuntum bu herhalde.. baÅŸka baÅŸka kelimelerle içimdekiler anlatmaya çalışmam nereye kadar sürecek onu da bilmiyorum.
Birikiyor gün geçtikçe yığılıyor içimde cümleler, kelimeler… Hep aklıma suskunluÄŸumun gereÄŸini yapmak geliyor.. sus yat ve uyu… çek sineye gitsin… unut tabi unutabilirsen.. Ama bir süre sonra biriken kelimeler cümle hatta paragraf paragraf destan oluveriyor ve o an benliÄŸim yok.. yarınım bihaber… dünüm hiç yaÅŸanmadı…Gelecekde zaten hiç gelmeyecek… umrumda deÄŸil umudum olan ne varsa…
Artık son olsun.. Birikmeden ne varsa yaÅŸanacak yaÅŸandığı anda baÅŸlasın ve bitsin yaÅŸananlar… duman duman içime çekmekten bıktım… Bu son olsun.. Artık son olsun…
Eskiden bir kağıt.. bir kalem.. bir de sigaram.. diye başlayan şiirlerim vardı. yalnızlığımın tek dostu gecelerde karalanmış cümleler ile anlatmaya çalışırdım kendimi… Bazen umut olurdu her kelimem bazen de koca bir YOK luk...
DEVAMINI OKUSubscribe to our mailing list and get interesting stuff and updates to your email inbox.
Thank you for subscribing.
Something went wrong.