Ara ara… Kısa kısa…

• Anasayfa
• • Bana Dair
• Ara ara… Kısa kısa…

Ve şöyleee 1253…. ve 11… Dar sokaklı mahallenin karmakarışık sesleri arasında suskun kelimelerim ile ben.. GüneÅŸ enerjilerinin anlatamadığı ölümsüz aÅŸklar:) Ya da kapı arkalarına yazılan harflerde kaybolup giden hayatım… Duvara dönüp uyumanın korkusu ile boÄŸazlı kazağın içler acısı hali… Avuç avuç bozuk para ile beklenen ekmek arabası. Ya da 90 kilometre ötedeki özlemin gözyaÅŸları. Hep arabesk yaÅŸanmış yıllar. Belki de ondandır. Gözlerin korkaklığı…

Yüzlerce insan arasından sadece akılda kalan bir kaç isim… GeçmiÅŸi yad edecek kimselerde yok yani. Dost sohbetlerinde vay be diyebilecek kadar cümlem dahi olmadı hiç…

BaÅŸaramamanın verdiÄŸi inat ile büyük adam olma hayallerim arasındaki çeliÅŸkide kaybolan seneler… Ve en yakın dostlara erken vedalar… Yapayalnız kalmanın baÅŸlangıcı belki o noktadan baÅŸlıyor. Sonrası o dar sokaklara vedalar… Hızlı yaÅŸamın durgun geceleri ile kafiye karmaÅŸası. GeçmiÅŸten kalan en taze anıların baÅŸlangıcı… Varlık ile yokluk arasında gözyaÅŸları ile ıslanan 500ler… YaÅŸamak umut ya hep… Öyle denmeli umutsuzluÄŸa inat. Ama tek bir taviz vermeden eyvallahsız… Ve umursamaz…

Ve bundan sonrası hep… Bakarız…

Ve gerçek dünya. Yapayalnız çerçevenin kalabalık resminde kaybolup giden geceler. Bazen korkularım, umutlarım, duran zaman, uzayıp giden dümdüz ovanın en sonunda yanan yabancı ışıklar… Saat 10dan sonra baÅŸlayan hasret türküsü…

Hep bir ÅŸeylere ulaÅŸma çabası içerisinde kaybolup giden benlik… Yarının dün olacağını bile bile…

ve cümlelerin arasından bir anda çıkan hayatın denklemi… Kaçıncı dereceden kaç bilinmeyenli olduÄŸu dahi belli olmayan, bilinmeyenin asla bulunamayacağı kadar karışık hayatın soruları ile yüz yüze gelen acemi yürek.

Sabahın cidden körü:-(:-(:-(

Neyse ben uykuya devam…